Człowiek

Dlaczego idziemy przez życie samotnie

Stawiając stopy coraz głębiej w ziemię

Która nas wciąga powoli, łagodnie

Jakby po niej stąpał nie człowiek a zwierzę

Nie człowiek mocny, silny i bezwzględny

Który się oparł szczęściu niejednemu

Za nic mając miłość, wiarę i cierpienie

Będąc tylko wierny prawu jedynemu

Prawu bezwzględnej ślepej nienawiści

Która powoli zabija i niszczy

Czy się w nas kiedyś obudzi rozsądek

By braćmi byli Polacy- czy wszyscy?

                               Tomasz Jazłowski